Mektup 23:
Efendim,
Prusias’lıların (Bursa) harabeye dönüşmüş eski bir hamamları var. Burayı hoşgörünüze
sığınıp onarmak istemişlerdi. Ancak ben bir yenisinin yapılması gerektiğini düşünüyorum.
Bu iş için elimize şu kaynaklardan para geçecek:
İlk
olarak özel şahıslardan şimdiden bağış toplamaya başladım. İkincisi buranın
halkı hazineden zeytinyağı masrafları için kullandığı parayı hamamın yapımına
harcamaya razı. Her şeyden öte kentin saygınlığı ve senin çağının görkemi böyle
bir yapı gerektirir.
Mektup 24:
İmparator Traianus’tan, Plinius’a,
Yeni
bir hamamın yapımı Prusias’lıların gücünü aşacak bir yük olmayacaksa, onların bu
arzusunu yerine getirebiliriz ama bu yüzden yeni bir vergi yükümlülüğüne girmemeleri
ve zorunlu amaçlar için ayrılan gelirden daha fazla harcamamaları koşuluyla.
Açıklama
Plinius’un
Mektuplarından Seçmeler:
Genç
Plinius, devlet görevliliği sırasında yazdığı veya kendisine
gelen çeşitli mektupları 10 kitap halinde Epistulae (Mektuplar)
adıyla kitaplaştırmıştır. Bunlardan 10. kitap
Plinius’un Anadolu’da görev yaptığı süreye ait
mektuplardan oluşur. Genç Plinius İ.S. 111-113 yılları arasında
Bithynia Eyaletinde (Sakarya Irmağının batısından
Marmara ve Karadeniz kıyılarına uzanan, yaklaşık
Bursa, İzmit illeri ve yakın çevresini kapsayan
bölge)
valilik yapmıştır. Bu mektuplar bize Anadolu’da Prusias
(Bursa), Nikaia (İznik), Nikomedia (İzmit) gibi Roma Dönemi şehirlerinde
yaşanan çeşitli sorunları gösterdiği
gibi, Roma tarihi açısından da imparatorun artık mutlak
bir güce kavuşmuş olduğunu, ve valilerin en basit
olaylarda bile kendisine danışmadan karar vermeye çekindiklerine
işaret etmektedir. Diğer yandan bu mektuplar
sayesinde büyük kamu projelerinin finansmanı n mümkün
olduğunca merkezi hükumet tarafından değil,
bizzat yerli halkın katkılarıyla gerçekleştirildiğini
görüyoruz. Ayrıca Mektup 34’den de görüleceği gibi,
Romalılar yerli halkın siyasal gruplaşmalara girmeleri ve
iç huzursuzluklar çıkmasını kesin bir şekilde
istemiyorlar.
Yukarıdaki mektup örnekleri, “Genç Plinius’un Anadolu Mektuplarıbe,
(Çev. Çiğdem Dürüşken ve Erendiz Özbayoğlu), Yapı
Kredi Yayınları, 1999, İstanbul” isimli yayından kısaltılarak
kullanılmıştır.
Kaynak: Uygarlık Tarihi, Prof.Dr. Taciser SAVAŞ (ed.) Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2013, s. 197
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder