Verdun Cephesinden Bir Askerin Mektubu (ismi bilinmiyor)
4
şubat 1915, öğretmen Bay ve Bayan T.’ye...
Birkaç gün boyunca, çok keskin bir soğuk yaptı,
sıcaklık eksi 14 dereceye kadar düştü. … Siperler yatabilecek kadar sıcak
olmuyor hiç [...]. Geceleyin, aydınlatma fişekleri, üzerimize fırlatılan el
bombaları, nöbetler [...] uyumayı imkânsız kılıyor [...]. Çoğunlukla yağmur
yağıyor; yağmur suyu çamurdan gölcükler oluşturuyor [...], onların içinde
yatmak zorunda kalıyoruz [...], ayaklarımız hep suyun içinde. Buna rağmen,
hiçbirimizde yılgınlıktan en ufak bir iz bile yok. Kesin sonuca, yani zafere
kilitlenmiş sarsılmaz bir irade var.
[...] Tüm bunların yakında biteceğine ve bana tanımayı ve sevmeyi öğrettiğiniz
Fransa’dan "Hun"ları (Almanlar kastediliyor) kovacağımıza dair güçlü
bir umut var içimde.
Aynı askerin iki yıl sonraki bir mektubu
Vichy, 14 Ocak 1917, öğretmen Bay ve Bayan
T.’ye...
Gazeteler birkaç gündür barış konusunda tarafsız
ülkeler arasında gidip gelen mesajlardan söz edip duruyor. Korkarım yine bizim
sabretmemizi sağlamak için düzenlenmiş bir şaka bu. Bu masalları çok dinledik
biz [...].
Herşeye rağmen, top mermileriyle delik deşik edilmemiş
ve bolca kanla sulanmamış bir uzlaşma zemini bulabileceklerini sanmıyorum
[...]. Sonuçta, onların hayatlarını ve servetlerini savunmaya ve kanımız
pahasına onlara tadını çıkaracakları zaferi getirmeye gitmek zorunda kalanlar
yine biz yoksullar, biz ağır işçiler olacağız [...].
Vichy kaplıcalarındaki kısa tedavi bitmek üzere, [...] tam
olarak iyileşmedim ve sanırım hiç iyileşemeyeceğim.
Kaynak: Tarih 1839-1939, TUSİAD, 2006, S: 253
ayrıca bkz. https://tr.wikipedia.org/wiki/Verdun_Muharebesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder